Kahapon nagpaalam muna ako kay B.
Magpapagaling lang muna.
Pupulutin ang mga piraso.
Bubuuin ang mga sira.
Tatapalan ang mga butas.
Paghihilumin ang mga sugat.
Mananahimik muna ako.
Sa kanya.
Sa amin.
BB: Salamat po. Salamat sa lahat. Lalo na sa mga tinupad mong mga pangarap ko.
B: Ako ang dapat magpasalamat, sobrang pasasalamat. Salamat sa lahat, ang daming nagbago sa akin. Marami ako nakilala, napuntahan at napala. Yung mga bagay na hindi ko magawa dati nagawa ko nung kasama kita.
Yun na ang huling usap na nagreply ako. Hindi na ako nagreply pa. Hindi ko na kaya. Masakit na ang panga ko. Dati rati sumasakit ang panga ko sa pagpipiit ng kilig. Pero ngayon iba. Masakit din pala sa panga ang magpigil ng luha. Bakit ba, nasa opisina ako. Kapag tinanong ako kung bakit ako umiiyak, ano ang isasagot ko? Nagpapractice para sa susunod kong teleserye?
No comments:
Post a Comment