Pag-gising sa umaga, txt na "Good Morning" nya ang nababasa.
"Breakfast po tayo" ang sabi nya, "Kape po tayo" aking aya.
Maghanda sya sa pagpasok sa eskwela, sa trabaho naman ako.
Tuwing may lakad o pupuntahan laging may pasabing "Aalis na po ako"
"Ingat po sa pagbyahe" ang laging pabaon.
"Wag papagutom at alagaan ang sarili" ang laging pahabol.
Nagkikita at magkasama paminsan-minsan.
Kasiyahan lagi ang gustong kanyang maramdaman.
Masaya ako at ako'y kanyang pinagkakatiwalaan.
Ang aming mahalagang usapan ay "walang lihiman"
Kakwentuhan simula sa umaga, hangang antok ay datnan.
Sa kanyang mga pinagdaraanan sya ay dinaramayan.
Mukang perpekto ang pagsasama, akala ko ay masaya.
Paulit-ulit na lang, kelan ako magsasawa.
Babe ang kanyang tawag, pero hindi daw nya jowa.
Tangina nyang tawag, hindi para sakin kundi para sa IBA.
Nakakaloka! Effort! Hindi ako marunong gumawa ng tula! Imbento oh! hahaha..
No comments:
Post a Comment