"You change for two reasons. Either you learn enough that you want to or you’ve been hurt enough that you have to."
Yan ansaveh!
For the past few days, dalawang beses na ako nasabihan na nagbago na ako. Yung isa sabi sakin "ganyan naman maselan ka na...". Yung isa naman sabi "Nagbago ka na.". Hindi naman ako masyadong nagreact na yun sa sinabi nila. Hindi naman sa hindi ako sumasang-ayon, at medyo totoo naman. Wala lang ako sa mood para magexplain sa kanila. Well in the first place i don't owe them an explanation.
Gusto ko lang magsulat ng blog at medyo matagal-tagal na ang huli kong entry kaya eto. haha
Kaya sige, tignan nga natin kung bakit ako nagbago sa dalawang ito.
1. Our relationship changed.
Hindi na tayo tulad ng dati. Hindi na ako ang nadyan sa tabi mo, nyo pala kase dalawa kayo. :)
I-singular ko na lang ang pagsulat kse nahihirapan ako kapag nakaplural! Alam nyo naman na hindi ako salawahan, tatluhan lang! Charought! Sa isahan lang ako sanay!
Wala na tayo sa kinatatayuan natin dati sa buhay ng isat-isa. Hindi na yung isang kibot, andyan ako sa tabi mo. Bakit? Diba may jowa ka (kayong dalawa). Sya dapat ang nandyan. At wag mo asahan na gagampanan ko pa yung eksenang yun. Ibinigay mo na sa iba ang korona, with matching cape at stick ni sailormoon. At wala akong balak maki-epal noh, lalo nat ipinapasa na sa kamara ang anti-epal bill. At hindi pa ako kasya sa bikini ni Anne Curtis para umeksena ng ubod ng sexy as Other Becky. Ganda pa lang ang merun ako, yung sexy nawala ko hinahanap ko pa.
2. I'm not in-love with you anymore.
Hindi na ako yung dati na in-love na in-love sayo. Na makasama ka lang masayang masaya na ako. Oo naman masaya pa rin naman ako pag nakakasama ka. Pero hindi ka na nakatayo sa pedestal ang tingin ko sayo ngayon. At dahil dyan, hindi na ako bulag bulagan. Hello! Andami mong flaws na dinedeadma ko lang noh. Anung petsa na! Super moved-on na moved-on na ako!
3. Nakakasawa.
Eh sino ba namang hindi magsasawa. Alam mo na i do things just to make you happy. Ganun naman talaga ako eh. Well at least generally speaking sa mga taong in-love, gusto nilang mapasaya mga taong mahal nila. Eh kamusta ka naman. Ang hirap mong ipleased! Hindi makuntento, kung ano ano ang gusto! Ang hirap mo mag-appreciate! Daming reklamo. Hello! Teka muna, in the first place kanino bang effort yan, sayo ba? Pangalawa, wag ka magreklamo, ibinibigay lang sayo, sabihin mo kung ayaw mo or gusto mo. Ok lang naman edi akin na lang. Hindi yung andami mo pang sasabihin. Sino ba naman ang hindi magsasawa sa ganyan?
4. Wala na akong pasensya.
Honestly, mabilis na ako mapikon sayo. Kayang kaya na kita tiisin at deadmahin. I don't care much anymore. Hindi na tulad ng dami, kung ano problema mo, problema ko din. Oo naman tutulong ako kapag keri ko tumulong. Pero hindi tulad ng dati ako pa mag-iisip ng paraan. Advice na lang kapag may naisip ako, kung wala, bahala ka. Ikaw may gawa nyan eh, edi problemahin mo.
5. That me you were referring to died.
Puntahan mo sa Loyola. Haha
Yun yung dating ako. Wala na yun. Nakabaon na. Wag mo nanghanapin pa. Dahil yun yung ako na pinabayaan mo. Pinabayaan mong mawala at ipinagpalit sa iba. Hinayaan mong piliin na iwan ka kasi hindi na nya kaya ang sakit na idinudulot mo sa kanya. Yun yung taong naubos na, dahil matapos mo kunin ang lahat, ay nakuha mo pa ring lokohin.
Yun din yung taong tinanggihan mo. Inayawan mo. Hindi mo tinanggap. hindi mo ipinaglaban. Eh bakit mo hahanapin, tinaggihan mo nga diba? Antanga mo eh.
Hindi na yun babalik. At wala akong balak pabalikin. Dahil kapag bumalik yun, kasama nun babalik ang mga multo ng kahapin. Hayaan na natin syang patay.
Madami pang pwede at mas personal na dahilan kung bakit ganto na ako sa inyo. Ewan ko ba naman kse kung bakit nagtataka pa kayo. Konting pag-iisip lang naman kse eh.
At tsaka masaya ako ngayon. At hindi kayo ang dahilan nun. Kaya wag na kayo epal dyan. You had your time, no 2nd chances. Bahala kayo dyan.
So kung susundin ang quote na nasa taas, what prompt my change? Pareho! I learned my lesson and I've been hurt enough.
*Mwuah! Plok Plok!*
No comments:
Post a Comment